top of page
مرد وتی هکاں توکل و زور ءَ گوں زننت
تیگ سپاهانی سوگهیں جُپتاں کید بنت لدهیں شیر گوں آهنی پلکاں دپ جننت یا گهیں ورنا جیل و مَں زمزیراں کپنت تهارمهیں روچاں روک کننت،استاری ترپنت په وتی کئومی اِزت و ننگ ءَ جه جننت لئیب گوں پهلیں چوٹو و شمشیراں کننت یا،وتی سوب ءَ چو گل ءَ سهریں ءَ چننت یا وتش وشرو بیته چو پهل ءَ سهور بنت مرد په سیالانی شگان تگهراه ءَ نه بنت نئے وتی ملک ءَ را دگه کئومان ءَ دینت نئے وتی ننگانی بدل تلاهان ءَ گرنت نئے وتی لجاں اشتگ و روبایی تچنت کمجراتانی گندگیں هیل و آدت انت هرکدیں گوازی گرم بیت گوری
ســــحـــــر بــــیــــت، گل خان نصیر ( با ترجمه فارسی )
سحر بیت! ســــحـــــر مــیـــشـــــود ! ( سحر بیت ) گل خان نصیر میرگل خان نصیر / کریم بلوچ ـ تهل سیاهیں شپ ءِ انجام جلشکوکیں سحر بیت پایان شب سیاه و تاریک سپیده دمی درخشان است تـــرنــپــے سَــدپ ءِ هـُـکـّه ءَ مانیت گهر بیت وقطره ای که در صدفی محبوس میماند به گوهری گرانبها مبدل
هچ کس گل خان نصیر بوت نکنت !
پــدا ماؤں پـدا جیل و انت و زمزیر پدا ما آتکگ اوں گوں توپک و تیر پـــدا مـاتــی وَتــن بــجــار لوٹـیــت چه بـچاں تـَنـگهیں و دُتـــگاں هِـیـر اے گلگالیں و بلوچستان ءِ پر مارشتیں و مهرواریں شائر ، میر گلخان نصیر ءِ پنجاه و شست سال پیش ءِ گال اتنت که بلوچستان و بلوچانی هیرانی تمن زوراکانی بوٹاں ، ٹینکاں و بمبانی چیرا سُچاں و هوناں چگین ات . بلوچ سرمچار ، په وتی ماتی گلزمین ءَ سر و ساه ءَ شرتاں جتگ و په وتن ءِ آزاتی ءَ چه جان و مال سر گوئست انت . گل خان ماں همے سیاهیں دَؤر ، وت
bottom of page